Afgelopen jaren heb ik aardig wat woonwinkels en -beurzen bezocht. De meest voor de hand liggende is toch wel de woonbeurs in de RAI in Amsterdam, maar ook interieurbeurzen in Kortrijk (België) en in Keulen (Duitsland). Salone internatzionale del Mobile in Milaan heeft de grootste indruk op mij gemaakt; een grote beurs met bezoekers van over de hele wereld. Het is een prachtig opgezette beurs met zeer gevarieerd aanbod waar niet alleen bekende ontwerpers maar ook jong talent een kans krijgt. Ook op de Miljonair Fair in Amsterdam worden meubels gepresenteerd. Dure meubels van bekende ontwerpers. Het leek mij leuk om te zien hoe mooi en vernieuwend deze onbetaalbare meubels nou zijn op een beurs als deze en ben hier daarom naartoe gegaan. Je zou op deze fair toch prachtige (en daardoor onbetaalbare) ontwerpen van designers verwachten, maar het tegendeel was waar. Ik heb geen enkel vernieuwend ontwerp gezien. Wat er aan meubilair gepresenteerd werd was niets vergeleken met de andere woonbeurzen. Door het kaartje van ontwerper en prijs wordt het maar mooi gevonden en mag het op deze miljonairs beurs worden gepresenteerd. Ik ben van mening dat deze hele beurs is uitgemolken en mocht ik ooit miljonair worden; ik trap er niet in. 
